aan het woord
Geluk in Almere
Mens in Almere #2 door de ogen van onze huiscolumnist
Mark Twain schreef ooit dat geluk en geestelijke gezondheid een onmogelijke combinatie is. Als ik terugkijk naar hoe ik afgelopen weekend reageerde op het toen nog officieuze landskampioenschap van Ajax, denk ik dat Twain wel een kern van waarheid te pakken had.
Wie zich geregeld op sociale media begeeft, weleens een krant openslaat of gewoon op kantoor rond het koffieapparaat hangt zou het misschien niet zeggen, maar Nederland is een van de gelukkigste landen ter wereld. Sterker nog, het laatste World Happiness Report van de Verenigde Naties geeft Nederland een stevige top-5-notering. Van de 150 deelnemende landen doen we het dus behoorlijk goed. Daar is wel iets geks mee aan de hand. We geven namelijk ons eigen geluk een ruime 7, maar dat van de ander een dikke onvoldoende. Oftewel: ík ben hartstikke gelukkig, jammer dat al die anderen zo’n enorm brok verdriet zijn.
In zijn boek De asielzoeker laat schrijver Arnon Grunberg hoofdpersoon Beck haast ten onder gaan aan het nastreven van het eigen geluk, tot hij ontdekt dat hij dat geluk juist vindt in het gelukkig maken van en ander. Het nadeel daarvan is wel weer dat het eigen geluk opeens heel erg afhangt van die ander: ‘Waarom ben je verdomme niet gelukkig? Nu ben ik het ook niet.’
Zelf geloof ik dat geluk geen constante staat van zijn is, maar een moment – of een reeks momenten – waarop alles lijkt te kloppen. Iets waar we allemaal voortdurend naar streven. Ieder of zijn of haar eigen manier. Allemaal op zoek naar datgene wat het leven net een beetje meer de moeite waard maakt. Beter maakt. Beter voor onszelf, bijvoorbeeld zoals Angela Onuoha vanavond benadrukte, door simpelweg te omarmen wie je zelf bent. Beter voor de mensen om ons heen en misschien, onder het genot van overheerlijk vegan eten, beter voor de planeet zelf.
Ik wil graag afsluiten door de schrijver Kurt Vonnegut te parafraseren:
En ik dring er bij je op aan het alsjeblieft op te merken wanneer je gelukkig bent en op enig moment luid te verkondigen, te fluisteren, of te denken: Als dit niet mooi is, wat dan wel?